من به فرشتهها باور دارم، چون زندگیم پر از فرشته است. همین امروز به یکیشون بعد یک آشنایی دو ماهه موقع خداحافظی گفتم تو نمیدونی در حق من چی کار کردی و تمام راه برگشت به این فکر کردم که به شکرانهی حضور این آدمها در زندگیم باید چی کار کنم. هفته‌ی بعد هم میرم دیدن یکی دیگه از این فرشتهها و خیلی نگران اینم که از خودم ناامیدش کنم. من هیچی ندارم که به نشانهی لیاقت رو کنم و بگم این در عوض فلان بهم داده شده یا بخوام که بهم داده بشه. میخوام روزگار باز هم بهم لطف کنه، این بار هم شایستگی را شرط نگذاره و معجزهوار تکههای جورچین را جوری بچینه که من پیش فرشته سربلند بشم، وگرنه خودم چیزی برای عرضه ندارم.


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها